Şu çeyrek asırlık ömrüm de çok şeye üzüldüm. Bir kazmaya sap olmayışıma, bu kadar yıl uğraşıp okuyup sonunda hic bir şey ogrenemeyisime üzüldüm.
Anama bir gelin getiremeyisime, babami sevindiremeyisime, bir cok seye üzüldüm.
En çok ta vatan için bayrak icin devleti ebep müddet icin ezan dinmesin kuran susmasin diye canını paraleyip sehit olan evlatlar gibi olamadigima üzüldüm…