Bir yahudi ile bir münafık bir meselede anlaşamadılar. Yahudi meseleyi halletmek için Resûlüllah’a gidelim diyor münafık ise yahudilerin başı Ka’b b. Eşref’e gidelim , diyordu.
Peygamber Efendimizin huzuruna gelip meselelerini anlattılar. Peygamberimiz yahudiye hak verdi. Huzur-u Saadetten çıktıktan sonra münafık bu sefer:
-Ben Muhammed’in hükmüne itimat etmiyorum. Bir de Ömer’in yanına gidelim, dedi.
Yahudi de bunu kabul edip Hazreti Ömer’in yanına vardılar. Yahudi meseleyi anlatıp, Muhammed (s.a.v.) ‘in yanına gittiklerini fakat öbürünün onun hükmünü kabul etmediğini söyleyince Hazreti Ömer münafığa:
-Arkadaşın doğrumu söylüyor? diye sordu.
O da doğru söylediğini ve evvela Resûlüllah’ın huzuruna çıktıklarını söyleyince Hazreti Ömer:
-Tamam siz bir dakika bekleyin, ben şimdi gelir hükmümü bildiririm deyip içeri girdi.
Biraz sonra içeriden kılıçla çıktı ve kapıda bekleyen münafığın kellesini bir vuruşta yere yuvarladı:
-Allah ve Resûlünün hükmüne razı olmayana ben böyle hüküm veririm, nuyurdu.
O anda Cebrail Aleyhisselam gelip durumu haber verdi ve Hz. Ömer’in (r.a.) hakkı bâtıldan ayırdığını bildirdi. Hazreti Ömer (r.a.) Meclis-i Saadete gelmeden Peygamber Efendimiz ona “Faruk” adını verdiğini bildirdi.
